برداشتن خال
خال ها به طور کلی ۲ دسته هستند :
۱٫ خال های ملانوسیتی اکتسابی
۲٫ خال های ملانوسیتی مادرزادی
خال هایی که بر روی صورت اکثر افراد وجود دارد،از نوع اکتسابی می باشد.این نوع خال ها در واقع مجموعه ای از سلول های رنگدانه ای هستند که در یک نقطه تجمع پیدا کرده و خال را ایجاد می کنند که معمولا در دوران بلوغ و حاملگی ایجاد می شوند.
علت بوجود آمدن خال های اکتسابی :
۱٫ ژنتیکی
۲٫ محیطی
در واقع تعداد خال های روی صورت و بدن یک فرد در طول عمرش توسط ژنتیک آن تعیین می شود که در افراد مختلف،متفاوت است.در این بین عوامل محیطی هم روی ژنتیک یک فرد تاثیر گذارند و می توانند بروز آن را سرعت ببخشند که برای پیشگیری از این موضوع می بایست به طور مرتب از کرم های ضد آفتاب استفاده کرد.
خال های ملانوسیتی مادرزادی:
این نوع خال ها از بدو تولد در بدن دیده می شوند و به رنگ های سیاه یا قهوه ای دیده می شوند و معمولا برجسته هستند.اندازه ی آن ها کوچک،متوسط و بزرگ می باشد.افرادی با خال هایی به بزرگی ۲۰ سانتی متر باید تحت نظر پزشک قرار بگیرند.
افراد به ۲ دلیل خال هایشان را برمیدارند.بعضی به دلیل زیبایی و بعضی از نظر پزشکی مجبور به برداشتن خال می باشند.برداشتن خال هنگامی ضرورت پزشکی پیدا می کند که دچار تغییراتی شود از جمله :
پیدا کردن حاشیه ی نامنظم،تغییر رنگ خال،خارش،سوزش،خونریزی، التهاب و…
در این شرایظ خال ها باید تحت آزمایش های خاص قرار بگیرند.خال هایی هم وجود دارند که ذاتا بدخیم هستند و باید از خال نمونه برداری شود و بعد از انجام آزمایشات لازم متوجه بدخیمی آن می شویم.
روش های برداشتن خال:
به طور کلی شناخته شده ترین روش ها شامل:
۱٫ سوزاندن
۲٫ جراحی
۳٫ لیزر می باشد.
سوزاندن خال یک روش قدیمی برای برداشتن خال های ریز و سطحی می باشد.در این روش با استفاده از دستگاه کوتر و گرمای حاصل از جریان برق، خال ها را می سوزانند.از آنجایی که برداشتن خال های غیر سطحی و عمیق در این روش باعث فرو رفتگی و ایجاد چاله روی پوست می شود، از روش دیگری که استفاده از امواج رادیو فرکانسی می باشد ،استفاده می شود که اثر کمتری به جا می گذارد.برای برداشتن خال های عمیق از جراحی استفاده می شود که با بی حسی موضعی خال را از عمق جراحی کرده و بخیه ی ظریف زده می شود.
استفاده از لیزر روش جدیدتری است که برای برداشتن خال از آن استفاده می کنند و مانند کوتر است با این تفاوت که در آن از نور لیزر استفاده می شود.
در همه ی روش ها باید توصیه ها و مراقبت ها انجام شود و از پماد ها و دارو ها به طور منظم استفاده کرد
برداشتن خال
خال ها معمولا خوش خیم هستند و خطری برای فرد ایجاد نمی کنند بجز خال های مادرزادی و دیسپلاستیک .
علت اینکه اکثر افراد اقدام به برداشتن خال می کنند مسئله زیبایی می باشد . معمولا در نواحی از بدن که اقدام به برداشتن خال می کنیم ، رد یا جوشگاه باقی می ماند که بهتر از وجود خود خال می باشد.
بسته به سن بیمار ، عمق خال ، سایز خال ، رنگ و حتی مکان قرار داشتن خال ، روش برداشتن خال می تواند متفاوت باشد.
برای خال های ریز و سطحی می توان با استفاده از لیزر و یا حتی کوتر ، خال را برداشت. اما خال های عمقی مانند خال های مادرزادی را بهتر است که با روش جراحی برداشت . همینطور خاال هایی نیز وجود دارند که دارای موهای ضخیم هستند که باید با جراحی برداشته شوند ، زیرا سلول های خال در ریشه مو نیز نفوذ کرده اند.
ممکن است مدتی بعد از برداشتن خال ، دوباره خال عود کرده و برگشت خال را مشاهده کنیم. باید بدانیم که خال فقط شامل سلول های تیره نمی شود بلکه در حاشیه خال نیز سلول های بی رنگی وجود دارند و هنگام برداشتن خال باید مقداری از حاشیه خال را نیز برداشت تا از فعالسازی مجدد سلول های خال و ایجاد خال جلوگیری شود.
معمولا در سنین زیر ۳۰ سال سلول های خال فعال هستند و امکان رشد مجدد برای آن ها وجود دارد. درحالیکه در سنین بالاتر از امکان برگشت خال از سلول برجسته و بی رنگ ، کمتر است.
برای از بین بردن خال های ریز و سطحی ، استفاده از لیزر ارجعیت دارد. زیرا امکان گود شدن و باقی ماندن رد خال وجود ندارد و می توان عمق بیشتری از خال را از بین برد.
همچنین برای از بین بردن خال های ناحیه ابرو و یا لبه پلک می توان از لیزر استفاده کرد بدون اینکه گودی بوجود آمده و به ریشه ابرو و مژه آسیب وارد شود.
عوارض ناشی از برداشتن خال :
1. تیرگی جای خال ( PIP)
در بعضی از افراد که پوست های سبزه دارند ، در محل برداشت خال امکان تیرگی وجود دارد که آن هم بعد از گذشت چند هفته تاچند ماه از بین خواهد رفت . در صورتی که فرد تمایل دارد که سریعتر تیرگی را از بین ببرد ، می تواند از لیزر ND,YAG استفاده کند
2. قرمزی محل برداشت خال
بعد از انجام لیزر یا جراحی در منطقه مورد نظر ، ممکن است قرمزی ایجاد شود که بعد از گذشت چند روز تا چند هفته از بین خواهد رفت و در صورتیکه مدت زمان آن طولانی شود ، بهتر است که از لیزر PDL یا IPL برای رفع قرمزی استفاده شود
3. اسکار یا رد ناشی از برداشتن خال
بجا ماندن جای خال بعد از برداشتن آن در وهله اول به مهارت پزشک در برداشتن خال بستگی دارد. البته امکان اینکه خال های بزرگتر اسکار باقی بگذارند بیشتر از خال های کوچکتر می باشد.
در نواحی از بدن مانند گونه ها ، روی گردن و سینه افراد امکان ایجاد اسکار هیپرتروفیک یا همان گوشت اضافه بیشتر از نواحی مقعر بدن مانند بنا گوش و خط خنده می باشد .
حتی در خیلی از موارد هیچگونه ردی از خود به جا نمی گذارند.
استفاده از لیزر برای برطرف کردن رد ناشی از برداشتن خال ، گزینه مناسبی می باشد.
در آخر نیز باید به این نکته توجه داشته باشید که در صورتیکه خال دچار تغییر رنگ ، تغییر در شکل ، نامنظم شدن حاشیه خال ، خارش در خال و همچنین ایجاد خونریزی ، باید خال را مورد آزمایش قرار داد
نکات مهم در بر داشتن خال
اکثر خالهایی که در نواحی سر و صورت و بدن ایجاد میشوند از جنس سلولهای رنگدانه ساز یا ملانوسیت هستند. این خالها اغلب تیره و به اندازه یک نقطه یا حداکثر چند سانتیمتر هستند. اغلب این خالها بدون خطر و عارضهاند و فقط از جنبه زیبایی اهمیت دارند.
توجه داشنه باشید:
۱٫جراحی بهترین روش برای برداشتن خالاست. این جراحی باید توسط متخصص انجام شود.
۲٫خال فقط همان چیزی که ما میبینیم، نیست بلکه سلولهای حاشیه خال بیرنگ هستند. بنابراین هنگام جراحی باید کمی از حاشیه به ظاهر سالم خال هم برداشته شود. در غیر اینصورت بعد از برداشتن عود میکند.
۳٫نتیجه برداشتن خالدر نواحی مقعر صورت عالی است. در خیلی از موارد هیچگونه جوشگاه یا رد یا اسکار باقی نمیماند یا اینکه جوشگاه مختصری میماند. در نواحی محدب مثل گونهها نتیجه به این خوبی نیست.
۴٫برای خالهایی با قطر کوچکتر از ۳ میلیمتر، بهترین روش جراحی استفاده از پانچ است.
برای خالهای بزرگتر روش الیپس بهترین است.
۵٫معمولا بعداز جراحی خال جوشگاه یا رد مختصر باقی میماند. اما این جوشگاه از نظر زیبایی از خود خال بهتر است.
۶٫روشهای دیگر برای برداشتن خال سوزاندن با کوتر و لیزر است. لیزر ارجحیت قابلتوجه در برداشتن خالهای معمول ملانوسیتی صورت ندارد. اینطور نیست که اگر خالی را با لیزر برداریم جای آن اصلا نماند. فقط خالهای ریز و سطحی را میتوان با لیزر برداشت. البته لیزر وسیله ارزشمندی است. برخی از خالهای خاص فقط با لیزر قابل درمان هستند. لیزر برای جوانسازی پوست و برطرف کردن موهای زاید و رفع کک و مک عالی است. اما برای برداشتن خالهای معمول صورت روش انتخابی نیست.
۷٫اگر بعد از برداشت خال رد جراحی باقی بماند برای برطرف کردن آن لیزر وسیله ارزشمندی است. جوشگاه ناشی از جراحی خال با لیزر قابل برطرف کردن است
خال های گوشتی و خال های سطحی
ایجاد و تعداد خال های مختلف در بدن ما انسان ها به ژنتیک مان برمی گردد. برخی از خال های سطحی یا گوشتی مادرزادی در بدن وجود دارند و برخی دیگر، در دوران کودکی، بلوغ، جوانی، میانسالی یا بارداری و پس از آن، روی پوست ظاهر می شوند.
امکان ایجاد خال های جدید تا سنین ۴۰- ۳۵ سالگی هم وجود دارد اما اگر فردی بعد از ۴۰- ۳۵ سالگی با ایجاد خال جدید در بدنش مواجه شود، باید به آن توجه و برای بررسی های بیشتر به متخصص پوست مراجعه کند. با
برخی افراد گمان می کنند که خال در بدن آنها، خال مادر یا زایاست و همین خال در بدن آنها تکثیر می شود و به تعداد کم و زیادی، افزایش می یابد. به طور کلی، ماهیت خال ها با یکدیگر متفاوت است و آنها هیچ ربطی به هم ندارند. به همین دلیل سوزاندن یک خال باعث تحریک پوست برای ایجاد خال جدید نمی شود. با این حال، هیچ ضمانتی هم وجود ندارد که شما یک خال را بردارید و بعدها در قسمت دیگری از بدنتان خال جدیدی ایجاد نشود.
در زمان های گذشته که روش های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود، از روش نخ بستن برای حذف خال های گوشتی استفاده می شد. این روش، علمی و درست نیست و خونریزی و درد زیادی هم دارد. ضمن اینکه کندن خال با استفاده از نخ و خونریزی های متعاقب آن باعث افزایش خطر التهاب و عفونت در محل ضایعه می شود. این روزها هیچ پزشکی این روش حذف خال را توصیه نمی کند.
خال های گوشتی در قسمت های خاصی از بدن مانند گردن، زیر بغل، زیر سینه و کشاله ران ایجاد می شوند. اگر خال گوشتی در قسمتی از بدن وجود دارد که از نظر ظاهری و زیبایی برایتان خوشایند نیست و می خواهید آن را بردارید، باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید. روش برداشتن این خال ها ساده و بدون دردسر است و نیازی به جراحی خال های گوشتی نیست. اگر خال گوشتی که خال خوش خیمی هم هست، دوباره ایجاد شود، باز هم روش سوزاندن برای حذف آن انتخاب می شود زیرا این روش، بهترین و ساده ترین راه حذف خال برای پزشک و بیمار است. اگر این خال های بی خطر درست و به وسیله پزشک مجرب سوزانده شوند، جای آنها روی پوست نخواهد ماند.
معمولا برای حذف خال های مسطح از ۲ روش سوزاندن و لیزر استفاده می شود. البته خال هایی که عمق و پایه داشته باشند، باید با روش جراحی برداشته شوند سپس محل ضایعه تا زمان ترمیم زخم، بخیه می شود. به طور کلی، پزشک معالج باید خال های بدن را ببیند، آنها را معاینه و بررسی کند تا بتواند مناسب ترین راه را برای حذف آنها انتخاب کند.
برخی افراد پس از مراجعه به کلینیک های زیبایی، به آنها پیشنهاد شده برای برداشتن خال های مسطح از روش میکرودرم ابریژن استفاده کنند اما چنین روشی برای از بین بردن نسبی جای لک، جای جوش و تیرگی های جای جوش مناسب است و برای حذف خال های مسطح مناسب نیست. اما در مواردی خود فرد گمان می کند دچار خال های پوستی شده در حالی که پزشک متوجه می شود ضایعات چیزی جز لکه های ناشی از جوش های قدیمی نیست. در این صورت، میکرودرم می تواند این لکه ها و ضایعات را تا حد مطلوبی کمرنگ کند اما نمی تواند آنها را کاملا از بین ببرد. تشخیص نهایی خال یا لک بودن ضایعه ها، بر عهده پزشک معالج خواهد بود.
اگر فردی خال های متعددی در بدن و سابقه خانوادگی ابتلا به ملانوما (نوعی سرطان پوست) در اقوامش وجود داشته باشد، باید به وسیله متخصص پوست از نظر وجود خال های مشکوک (خالی با قطر بیش از ۶ میلی متر یا دارای حاشیه های مدرس و رنگ های مختلف) بررسی شود تا در صورت وجود خطر، آزمایش ها و معاینه های دوره ای انجام دهد و جلوی ابتلا به سرطان در او گرفته یا حداقل سرطان احتمالی در او در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان شود