اکثر خال‌هایی که در نواحی سر و صورت و بدن ایجاد می‌شوند از جنس سلول‌های رنگدانه‌ ساز یا ملانوسیت هستند. این خال‌ها اغلب تیره و به اندازه یک نقطه یا حداکثر چند سانتی‌متر هستند. اغلب این خال‌ها بدون خطر و عارضه‌اند و فقط از جنبه زیبایی اهمیت دارند.
توجه داشنه باشید:
۱٫جراحی بهترین روش برای برداشتن خالاست. این جراحی باید توسط متخصص انجام شود.
۲٫خال فقط همان چیزی که ما می‌بینیم، نیست بلکه سلول‌های حاشیه خال بی‌رنگ هستند. بنابراین هنگام جراحی باید کمی از حاشیه به ظاهر سالم خال هم برداشته شود. در غیر این‌صورت بعد از برداشتن عود می‌کند.
۳٫نتیجه برداشتن خالدر نواحی مقعر صورت عالی است. در خیلی از موارد هیچ‌گونه جوشگاه یا رد یا اسکار باقی نمی‌ماند یا اینکه جوشگاه مختصری می‌ماند. در نواحی محدب مثل گونه‌ها نتیجه به این خوبی نیست.
۴٫برای خال‌هایی با قطر کوچک‌تر از ۳ میلی‌متر، بهترین روش جراحی استفاده از پانچ است.
برای خال‌های بزرگ‌تر روش الیپس بهترین است.
۵٫معمولا بعداز جراحی خال جوشگاه یا رد مختصر باقی می‌ماند. اما این جوشگاه از نظر زیبایی از خود خال بهتر است.
۶٫روش‌های دیگر برای برداشتن خال سوزاندن با کوتر و لیزر است. لیزر ارجحیت قابل‌توجه در برداشتن خال‌های معمول ملانوسیتی صورت ندارد. این‌طور نیست که اگر خالی را با لیزر برداریم جای آن اصلا نماند. فقط خال‌های ریز و سطحی را می‌توان با لیزر برداشت. البته لیزر وسیله ارزشمندی است. برخی از خال‌های خاص فقط با لیزر قابل درمان هستند. لیزر برای جوانسازی پوست و برطرف کردن موهای زاید و رفع کک و مک عالی است. اما برای برداشتن خال‌های معمول صورت روش انتخابی نیست.
۷٫اگر بعد از برداشت خال رد جراحی باقی بماند برای برطرف کردن آن لیزر وسیله ارزشمندی است. جوشگاه ناشی از جراحی خال با لیزر قابل برطرف کردن است

ایجاد و تعداد خال های مختلف در بدن ما انسان ها به ژنتیک مان برمی گردد. برخی از خال های سطحی یا گوشتی مادرزادی در بدن وجود دارند و برخی دیگر، در دوران کودکی، بلوغ، جوانی، میانسالی یا بارداری و پس از آن، روی پوست ظاهر می شوند.
امکان ایجاد خال های جدید تا سنین ۴۰- ۳۵ سالگی هم وجود دارد اما اگر فردی بعد از ۴۰- ۳۵ سالگی با ایجاد خال جدید در بدنش مواجه شود، باید به آن توجه و برای بررسی های بیشتر به متخصص پوست مراجعه کند. با
 
برخی افراد گمان می کنند که خال در بدن آنها، خال مادر یا زایاست و همین خال در بدن آنها تکثیر می شود و به تعداد کم و زیادی، افزایش می یابد. به طور کلی، ماهیت خال ها با یکدیگر متفاوت است و آنها هیچ ربطی به هم ندارند. به همین دلیل سوزاندن یک خال باعث تحریک پوست برای ایجاد خال جدید نمی شود. با این حال، هیچ ضمانتی هم وجود ندارد که شما یک خال را بردارید و بعدها در قسمت دیگری از بدنتان خال جدیدی ایجاد نشود.
در زمان های گذشته که روش های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود، از روش نخ بستن برای حذف خال های گوشتی استفاده می شد. این روش، علمی و درست نیست و خونریزی و درد زیادی هم دارد. ضمن اینکه کندن خال با استفاده از نخ و خونریزی های متعاقب آن باعث افزایش خطر التهاب و عفونت در محل ضایعه می شود. این روزها هیچ پزشکی این روش حذف خال را توصیه نمی کند.
خال های گوشتی در قسمت های خاصی از بدن مانند گردن، زیر بغل، زیر سینه و کشاله ران ایجاد می شوند. اگر خال گوشتی در قسمتی از بدن وجود دارد که از نظر ظاهری و زیبایی برایتان خوشایند نیست و می خواهید آن را بردارید، باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید. روش برداشتن این خال ها ساده و بدون دردسر است و نیازی به جراحی خال های گوشتی نیست. اگر خال گوشتی که خال خوش خیمی هم هست، دوباره ایجاد شود، باز هم روش سوزاندن برای حذف آن انتخاب می شود زیرا این روش، بهترین و ساده ترین راه حذف خال برای پزشک و بیمار است. اگر این خال های بی خطر درست و به وسیله پزشک مجرب سوزانده شوند، جای آنها روی پوست نخواهد ماند.
معمولا برای حذف خال های مسطح از ۲ روش سوزاندن و لیزر استفاده می شود. البته خال هایی که عمق و پایه داشته باشند، باید با روش جراحی برداشته شوند سپس محل ضایعه تا زمان ترمیم زخم، بخیه می شود. به طور کلی، پزشک معالج باید خال های بدن را ببیند، آنها را معاینه و بررسی کند تا بتواند مناسب ترین راه را برای حذف آنها انتخاب کند.
برخی افراد پس از مراجعه به کلینیک های زیبایی، به آنها پیشنهاد شده برای برداشتن خال های مسطح از روش میکرودرم ابریژن استفاده کنند اما چنین روشی برای از بین بردن نسبی جای لک، جای جوش و تیرگی های جای جوش مناسب است و برای حذف خال های مسطح مناسب نیست. اما در مواردی خود فرد گمان می کند دچار خال های پوستی شده در حالی که پزشک متوجه می شود ضایعات چیزی جز لکه های ناشی از جوش های قدیمی نیست. در این صورت، میکرودرم می تواند این لکه ها و ضایعات را تا حد مطلوبی کمرنگ کند اما نمی تواند آنها را کاملا از بین ببرد. تشخیص نهایی خال یا لک بودن ضایعه ها، بر عهده پزشک معالج خواهد بود.
اگر فردی خال های متعددی در بدن و سابقه خانوادگی ابتلا به ملانوما (نوعی سرطان پوست) در اقوامش وجود داشته باشد، باید به وسیله متخصص پوست از نظر وجود خال های مشکوک (خالی با قطر بیش از ۶ میلی متر یا دارای حاشیه های مدرس و رنگ های مختلف) بررسی شود تا در صورت وجود خطر، آزمایش ها و معاینه های دوره ای انجام دهد و جلوی ابتلا به سرطان در او گرفته یا حداقل سرطان احتمالی در او در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان شود